Espargo-fèro
Asparagus acutifolius
Asparagaceae
Àutri noum : Aspàrgou, Espargasso, Roumanin-couniéu, Roumiéu-couniéu, Pèd-de-Róumi.
Nom en français : Asperge sauvage.
Descripcioun :L'espargo-fèro es uno planto bèn couneigudo de nòsti garrigo e éusiero. A la fin de l'ivèr sort de terro, èi lou moumen de l'acampa ! Pièi la tijo devèn duro coume uno co-rudo. Flouris tardié, raramen avans juliet.
Usanço :Coume l'avèn di, s'acampo à la primo pèr li meleto. La planto èi proun bono pèr la santa, richo en vitamino (A, B, C, PP...) e en sau mineralo (P, Mn...). Fai pissa (óudour de 1,2-ditiole) e es un pau lachativo.
Port : Aubret
Taio : 0,4 à 2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asparagus
Famiho : Asparagaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Garrigo
- Éusiero
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Asparagus acutifolius L., 1753
Counsòudo(-margaiado)
Equisetum variegatum
Equisetaceae
Àutri noum : Coussòudo, Couëto.
Nom en français : Prêle panachée.
Descripcioun :Aquesto pichoto counsòudo trachis dins li bas-palun de mountagno. Se recounèis à soun espigo, pas bèn longo, dóu bout pounchu e subretout à si guèno negro bourdado de blanc (vèire li fotò).
Usanço :A bessai li mémi prouprieta que lis àutri counsòudo, mai n'en sabèn rèn. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Equisetum
Famiho : Equisetaceae
Ordre : Equisetales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 à 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1600 à 2600 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Bas-palun
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Equisetum variegatum Schleich. ex F.Weber & D.Mohr, 1807